دو نوع لوپوس پوستی وجود دارد:

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE): یک راش پوستی دیسکوئید، معمولاً به صورت یک راش قرمز برآمده می باشد که گاهی پوسته پوسته می شود و به رنگ قهوه ای در می آید . این راش ها اغلب روی سر و صورت ظاهر می شوند، اما ممکن است در نواحی دیگر بدن نیز رخ دهند. بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس دیسکوئید، دارای جای جوش هستند. گاهی اوقات لوپوس اریتماتوز دیسکوئید موجب بروز زخم هایی در دهان یا بینی می شود. اگر شما مبتلا به لوپوس دیسکوئید هستید، احتمال کمی وجود دارد که بعد ها دچار لوپوس اریتماتوز سیستمتیک شوید.

لوپوس اریتماتوز پوستی نیمه حاد: موجب بروز ضایعات پوستی می شود که بر روی بخش هایی از بدن که در معرض نور خورشید هستند، ظاهر می شوند. این ضایعات موجب بروز اُسکار نمی شوند.

لوپوس نوزادی، شرایط نادری در نوزادان است که بر اثر انتقال آنتی بادی های خاصی از مادر به نوزاد، اتفاق می افتد. این آنتی بادی ها معمولاً در مادرانی یافت می شوند که مبتلا به لوپوس هستند. اما اگر شما به لوپوس مبتلا هستید، به این معنی نیست که آن را حتماً به نوزاد خود انتقال می دهید. اکثر نوزادان مادرانی که به لوپوس مبتلا هستند، سالم هستند. حتی اگر مادری در حال حاضر مبتلا به لوپوس نباشد، ممکن است نوزاد او مبتلا به لوپوس نوزادی باشد.

اما اگر نوزادی با لوپوس مبتلا شود، امکان دارد مادر نیز بعد ها در زندگی خود دچار بیماری لوپوس شود. یک نوزاد مبتلا به لوپوس نوزادی، به هنگام تولد ممکن است دارای راش های پوستی، مشکلات کبدی یا تعداد گلبول قرمز کم باشد. این علائم اغلب پس از چند ماه به طور کامل از بین می روند و هیچ عوارض طولانی مدتی ندارند.