بروز آکنه روی بازوها، امری بسیار شایع است. آکنه عارضه ای پوستی است که باعث بروز لکه و چرب شدن پوست می شود و عموماً صورت، پشت، قفسه ی سینه و بازوها را درگیر می کند.
تقریباً 80 درصد از مردم در برهه ای از زندگی خود به آکنه دچار می شوند. عموماً آکنه ی دست در قسمت بالای بازو و نزدیک به شانه ها بروز پیدا می کنند، چرا که این نواحی دارای بیشترین غدد چربی و مستعد چرب شدن هستند. در این مطلب به علت بروز جوش بازو و نحوه ی درمان آن خواهیم پرداخت.
جوش بازو چیست؟
آکنه ی ولگاریس یک مشکل پوستی است که همه ی انواع آکنه (مانند آکنه ی روی بازو) را در بر دارد و می تواند به صورت جوش یا لکه هایی با ظاهر چرب یا مسدود شده بروز پیدا کند.
آکنه ی روی بازو ممکن است به صورت موارد زیر ظاهر شود:
- جوش های سر سیاه: مسدود شدن منافذ باز توسط سلول های مرده ی پوست که به علت قرار گرفتن در معرض اکسیژن، ظاهری تیره دارند.
- جوش های سر سفید: منافذ مسدود شده که ظاهری سفید یا زرد رنگ دارند و اغلب سفت تر از جوش های سر سیاه هستند.
- جوش های چرکی (پاسچول ها): منافذ عفونی مملو از چرک.
- سفت دانه (پاپول ها): برجستگی های کوچک قرمز رنگ که ممکن است نوک سفید برجسته ای در وسط خود داشته باشند و توسط باکتری های زیر پوست ایجاد می شوند.
- ندول ها و کیست ها: آکنه های شدیدتر و توپر که ممکن است شبیه دمل به نظر برسند.
عارضه هایی مانند کراتوز پیلاریس (اختلال پوست مرغی)، کهیر، گرانولوم پیوژنیک، عفونت استافیلوکوک، که ممکن است با آکنه اشتباه گرفته شوند؛ بنابراین در صورتی که از نوع مشکل پوستی خود اطمینان ندارید، قبل از هر کاری به پزشک خود برای تشخیص آن مراجعه کنید.
علت جوش بازو چیست؟
علل مختلفی برای آکنه وجود دارد که برخی از مهم ترین آن ها عبارتند از:
تغییرات یا عدم تعادل هورمونی
تغییرات هورمونی و افزایش تولید چربی های طبیعی در پوست (اغلب در سنین نوجوانی) می تواند باعث بروز جوش بازو شود. در برخی زنان، شدت آکنه با سیکل قاعدگی آن ها ارتباط دارد. همچنین، هورمون هایی مانند تستوسترون می توانند باعث بروز آکنه در مردان و زنان شوند.
ژنتیک
اگر یکی از والدینتان یا هر دوی آن ها به آکنه دچار شده باشند، احتمال بروز این مشکل پوستی برای شما بیشتر خواهد بود. آکنه ی شدید نشانه ی آن است که پوست شما بیش از اندازه سبوم (چربی) تولید می کند. این حالت ممکن است حالت همیشگی پوست شما باشد اما لزوماً به این معنا نیست که به صورت دائمی آکنه خواهید داشت.
بهداشت
عدم رعایت بهداشت و نظافت به صورت منظم، می تواند منجر به تجمع چربی و سلول های مرده ی پوست و در نهایت بروز آکنه روی بازو شود اما علت مستقیم آن نیست. به همین ترتیب، شست و شوی بیش از اندازه نیز توصیه نمی شود. بیش از دو بار شستن پوست در روز می تواند باعث تحریک پوست و بدتر شدن هر نوع آکنه ای شود.
پوشاک
آکنه ی مکانیکا نوعی آکنه است که اصطکاک و گرما باعث بروز پیدا کردن یا گاهی بدتر شدن آن می شوند. لباس و کیف ها می توانند موجب شیوع این آکنه بر روی شانه ها شوند. افرادی که از کیف های دوشی استفاده می کنند یا لباس های تنگ از جنس پارچه های بدون قابلیت تنفس می پوشند، در معرض دچار شدن به آکنه ی مکانیکا قرار دارند.
موهای زائد بدن و روش های از بین بردن آن ها
جوش های مشابه آکنه روی بازوها گاهی اوقات می تواند ناشی از فولیکولیت باشد؛ یعنی عفونت فولیکول های مو که در اثر آسیب های ناشی از اصلاح، چیدن مو یا اپیلاسیون ایجاد می شود.
آکنه می تواند تقریباً در هر نقطه ای از بدن ظاهر شود، اما در بازوها اکثراً در جایی بروز پیدا می کند که محل رشد مو است. در این حالت، اصلاح بازوها با تیغ می تواند آسیب بیشتری به شما برساند.
چگونه می توان جوش بازو را درمان کرد؟
شما می توانید با کنترل عواملی که منجر به بروز جوش می شوند، آکنه روی بازوها را نیز کنترل کنید. به عنوان مثال، شاید لازم باشد دیگر لباس های تنگ نپوشید و بلافاصله پس از ورزش دوش بگیرید. اگر قبلاً چنین تغییراتی را امتحان کرده اید، ممکن است به تغییر موارد مستقیم تری نیاز داشته باشید.
درمان های موضعی
زمانی که آکنه پس از ایجاد هرگونه تغییر در شیوه ی زندگی – تغییری که ممکن است به رفع جوش های بازو کمک کند – هم چنان روی پوست باقی می ماند، می توان از درمان های موضعی استفاده کرد.
این درمان ها عبارتند از:
- بنزوئیل پروکساید که ضدعفونی کننده و ضد التهاب است.
- رتینوئید های موضعی که سلول های مرده ی پوست را از بین می برند.
- آزلائیک اسید که برای از بین بردن پوست مرده و باکتری ها به کار برده می شود و اغلب برای پوست های حساس مناسب تر است.
درمان های دارویی
گاهی اوقات، درمان مشکلات داخلی بدن، می تواند به کنترل ظاهر بیرونی آکنه ی بازو کمک کند. درمان های هورمونی مانند مصرف آنتی بیوتیک از روش های رایج درمان آکنه هستند. در موارد شدیدتر نیز احتمالاً از دارویی به نام کو سیپریندیول برای کاهش تولید سبوم استفاده می شود. درمان های دارویی ممکن است بعد از چندین ماه اثر خود را بگذارند و عوارض جانبی داشته باشند.
نور درمانی با نور آبی یا قرمز
روش درمان با نور آبی، از نور برای از بین بردن باکتری های خاص روی پوست استفاده می کند. طبق تحقیقات، این روش قابلیت پاک سازی حدود 70 درصد از آکنه را در 8 تا 10 جلسه دارد. درمان با نور قرمز (که به عنوان LLLT نیز شناخته می شود) می‌تواند برای تسکین دادن پوست و محو کردن هرگونه اسکار و جای زخم آکنه مفید واقع شود.
این روش با استفاده از نور قرمز با طول موج پایین که عمیقاً به پوست نفوذ می کند، به افزایش تولید کلاژن و جوان سازی پوست کمک می کند.
لایه برداری شیمیایی
از بین بردن سلول های مرده ی پوست می تواند خطر ظاهر شدن جوش را کم کند و لایه برداری شیمیایی این کار را بدون نیاز به سابیدن زیاد انجام می دهد. لایه برداری های شیمیایی به طور فعال لایه های پوست را از بین می برند و این امر ممکن است به رشد پوست جدید کمک کند. لایه برداری های قوی تر حتی می توانند تولید سبوم را نیز کاهش دهند.
لیزر
پیلینگ کربن با لیزر کیوسوئیچ (QS) به کاهش التهاب و آسیب سد دفاعی پوست کمک می کند. این روش مانند لایه برداری، لایه ی بالایی پوست را برای تقویت رشد سلول های جدید از بین می برد که می تواند به محو شدن جای زخم نیز کمک کند.
