زخم تناسلی غیر جنسی (NSGU) نوعی زخم دردناک در قسمت خارجی دستگاه تناسلی می باشد. این بیماری معمولاً در نوجوانان اتفاق افتاده و به فعالیت جنسی ارتباطی ندارد. زخم بیرونی تناسلی در گذشته با نام های زخم های لیپچاتز (Lipschütz) و ulcus vulvae acutum شناخته می شد. NSGU در مردان، احتمالاً همان نامی است که -پیش از این- تحت عنوان واسکولیت گانگرنوس در بیضه نوجوانان می شناختیم.
چه کسانی به زخم بیرونی تناسلی مبتلا می شوند؟
زخم تناسلی غیر جنسی در پی یک بیماری حاد سیستمیک مانند لوزه، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، یا بیماری اسهال ایجاد می شود. این بیماری معمولاً روی ناحیه ی بیرونی آلت تناسلی (ولوا) در دختران نوجوانی (با میانگین سنی 5/14) که از لحاظ جنسی فعال نیستند بروز پیدا می کند. همچنین، در برخی موارد نادر زخم های پنوسکروتال مشابهی در مردان جوان سالم مشاهده شده است.
علت ایجاد زخم تناسلی غیر جنسی چیست؟
علت دقیق زخم بیرونی تناسلی مشخص نیست. اما محققان معتقدند که این بیماری می تواند در نتیجه ی واکنش شدید سیستم ایمنی به یک عامل عفونی در بیمار مستعد اتفاق بیافتد. همان طور که از نام این بیماری پیداست، زخم تناسلی غیر جنسی (NSGU) با عفونت های مقاربتی (STI) متفاوت است.
در اغلب مبتلایان به زخم بیرونی ناحیه تناسلی، عفونت ناشی از ویروس اپشتین-بار (EBV) گزارش شده است. سایر عفونت های مرتبط با NSGU عبارتند از:
- سیتومگالوویروس (CMV)
- مایکوپلاسما پنومونی
- استرپتوکوکوس گروه A
- ویروس آنفولانزای A
- سالمونلا
- اوریون
مشخصات بالینی زخم بیرونی تناسلی چیست؟
زخم بیرونی ناحیه تناسلی معمولاً در پی بیماری هایی که با تب همراه هستند (اغلب، بیماری لوزه) بروز پیدا می کند. این بیماری معمولاً با ایجاد یک یا چند زخم کوچک (معمولاً 3-1)، عمیق و باز، در ناحیه ی داخلی (مخاطی) و پوست اطراف ولوا در زنان، یا ناحیه ی پنوسکروتال (ناحیه ای که آلت تناسلی مردان به بیضه متصل می شود) در مردان رخ می دهد. مرکز این زخم ها معمولاً زرد رنگ می باشد؛ اما ممکن است به دلیل نکروز بافت مورد نظر (مردن بافت) به رنگ سیاه در بیاید.
در اطراف این زخم ها معمولاً نواحی قرمز رنگی مشاهده می شود که از لحاظ اندازه می تواند متفاوت باشد (معمولاً با قطر 1 سانتی متر). در برخی موارد ممکن است تورم نیز مشاهده شود. زخم های این بیماری معمولاً با درد زیاد همراه بوده و منجر به ادرار دردناک می شوند. به طور کلی، یکی از علائم این بیماری انسداد ادرار می باشد که در این صورت، بیمار به بستری در بیمارستان و استفاده از سوند نیاز دارد. همچنین، تورم و حساسیت غدد لنفاوی در برخی از بیماران مشاهده شده است.
زخم تناسلی غیر جنسی با دیگر زخم های آلت تناسلی چه تفاوتی دارد؟
بسیاری از عفونت ها و شرایط غیر عفونی ممکن است منجر به زخم در ناحیه تناسلی شود. برای تشخیص این بیماری بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید.
زخم بیرونی ناحیه تناسلی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک با بررسی سابقه ی دقیق پزشکی شما و معاینه ی زخم ها می تواند این بیماری را تشخیص دهد. همچنین، پزشک ممکن است سایر احتمالاتی را که منجر به زخم های مشابه می شوند حذف کند. تشخیص و رد احتمال بیماری های عفونی که زخم های مشابه ایجاد می کنند عبارتند از:
- سفلیس: سرولوژی، مشاهده ی باکتری ترپونما پالیدوم، توسط تصویربرداری میکروسکوپی با نور زمینه تاریک
- هرپس سیمپلکس: سواب ویروسی برای RPC یا تست تزانک اسمیر
- سوزاک (اگر از نظر جنسی فعال هستید): بررسی وجود کالامیدیا تراچوماتیس
- باکتریولوژی
- تصویربرداری میکروسکوپی قارچی
نتیجه ی این آزمایشات در NSGU منفی می باشد.
تشخیص زخم تناسلی غیر جنسی در زنان
تشخیص این بیماری نیازمند در نظر گرفتن دو معیار اصلی و حداقل، دو معیار جزئی است.
معیارهای اصلی
- مشاهده ی یک زخم دردناک در ناحیه ولوا
- حذف مواد عفونی و غیر عفونی زخم ناحیه تناسلی
معیارهای جزئی
- زخم (یا زخم های) پیاز دهلیزی واژن یا لابیای بیرونی
- بررسی سابقه ی رابطه ی جنسی در 3 ماه اخیر
- بررسی علائمی مانند علائم آنفولانزا (تب، خستگی، ضعیف، لرز)
- بیماری های سیستمیک در 2 تا 4 هفته ی اخیر
آزمایشات تکمیلی با توجه به علائم بیماری زمینه ای انجام می شود. اما همه ی این آزمایشات باید شامل آزمایش های مونونو کلئوز عفونی باشد. برای تشخیص NSGU به ندرت نیاز به نمونه برداری زخم می باشد.
درمان زخم تناسلی غیر جنسی چگونه است؟
تشخیص درست و قابل اطمینان بیماری و درمان علائم از اهمیت بالایی برخوردار است. درمان زخم تناسلی غیر جنسی شامل موارد زیر می شود:
- مسکن هایی مانند پاراستامول، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا مسکن های قوی تر
- سوند (کاتتریزاسیون) مثانه برای مدتی کوتاه، زمانی که درد بیمار شدید بوده و مانع از ادرار می شود.
- پماد یا ژل بی حسی موضعی
- اقدامات بهداشتی و مراقب از زخم
در برخی موارد شدید، یک داروی استروئیدی موضعی قوی یا کورتیکواستروئیدهای خوراکی تجویز می شود. این موارد برای همه ی بیماران توصیه نمی شود. مصرف یه دوره ی طولانی داکسی سایکلین یا اریترومایسین می تواند از عود مجدد این بیماری جلوگیری کند.
نتیجه ی بهبودی زخم بیرونی ناحیه تناسلی چگونه است؟
زخم ها بدون ایجاد لک، پس از چند هفته (معمولاً 15 روز) از بین می روند. زخم تناسلی غیر جنسی به ندرت عود می کند.
