تفاوت آفت و زگیل دهانی چیست؟ زخم دهان یکی از مشکلاتی است که افراد می توانند به آن دچار شوند. چهار مورد از این زخم ها که معمولا به با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند عبارت اند از: تبخال، شانکر، زگیل دهانی و آفت دهان.
از میان این چهار نوع زخم های دهانی، فقط زخم های تبخال و زگیل توسط ویروس ایجاد می شوند. برای اطلاع از نوع زخم دهان و علت آن، باید به پزشک مراجعه شود. این زخم ها ممکن است شبیه به نظر برسند، اما تفاوت هایی دارند که برای درمان و پیشگیری اهمیت دارد. در ادامه مطلب، تفاوت آفت دهان با زگیل دهانی را توضیح خواهیم داد.
تبخال دهان (Oral Herpes)
تبخال دهان که به آن زخم سرد نیز گفته می شود، تاول کوچک و دردناکی است که اغلب در اطراف لب ها ظاهر می شود. تبخال دهان معمولا پس از ترکیدن، خشک و پوسته پوسته می شود و طی یک هفته الی 10 روز بهبود می یابد. تبخال دهان معمولا توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) ایجاد می شود. ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2) اغلب منجر به تبخال در ناحیه تناسلی می شود، اما می تواند تبخال دهانی را نیز ایجاد کند.
هر دو نوع ویروس هرپس بسیار مسری اند. به خصوص در صورتی که زخم های فعال وجود داشته باشد. ابتلا به ویروس هرپس اغلب در سنین پایین اتفاق می افتد. برای مثال، ممکن است زمانی که پدر یا مادر مبتلا به ویروس هرپس کودک خود را می بوسند، این ویروس را به کودک منتقل کنند. با این حال، تبخال های دهانی می توانند از طریق رابطه جنسی نیز ایجاد شوند. همچنین، استفاده از اشیاء آلوده به ویروس مانند ظروف غذا خوری و یا تیغ ریش تراش صورت نیز، می تواند منجر به انتقال این ویروس و ابتلا به تبخال شود.
زخم های شانکر (Chancres Sores)
زخم های شانکر در مرحله اولیه بیماری سیفلیس ایجاد می شوند. این زخم ها اغلب در اندام های تناسلی بروز پیدا می کنند، اما می توانند در مقعد، دهان، لب ها، زبان، لوزه ها، انگشتان، سینه ها و نوک سینه ها نیز ایجاد شوند. زخم های شانکر گرد، سفت و معمولا بدون درد هستند. از آنجایی که این زخم ها معمولا باعث ناراحتی فرد نمی شوند، اغلب مورد توجه قرار نمی گیرند. به ویژه زخم هایی که در داخل دهان ایجاد می شوند.
زخم های شانکر دهانی، یکی از علل انتقال بیماری سیفلیس از طریق رابطه جنسی دهانی می باشد و همین امر، منجر به افزایش ابتلا به سیفلیس در چند سال گذشته شده است. برخلاف تبخال و آفت های دهان، زخم های شانکر معمولا بدون درد هستند و با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.
زگیل دهانی
در صورتی که ویروس HPV به دهان منتقل شود، منجر به HPV دهانی می شود. این بیماری معمولا از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شده و می تواند هم در زنان و هم مردان ایجاد شود، اما معمولا در بین مردان شایع تر است. مهم ترین علت عفونت های زگیل دهانی، رابطه جنسی دهانی محافظت نشده می باشد. سایر عوامل خطر ابتلا به این بیماری، شامل داشتن شریک های جنسی متعدد و بهداشت نامناسب دهان و دندان است.
عفونت HPV در صورت عدم درمان، معمولا طی 1 تا 2 سال به طور خود به خود بر طرف می شود، اما از آنجایی که ویروس HPV می‌تواند به صورت غیر فعال در بدن نهفته باشد، ممکن است هر زمان فعال شده و منتقل شود. HPV دهانی در طولانی مدت ممکن است منجر به سرطان اوروفارنکس (سرطان گلو) شود. حدودا 70 درصد از موارد سرطان های اوروفارنکس، ناشی از ابتلا به HPV دهانی می باشد.
آفت دهان (Canker Sores)
آفت های دهانی نوعی زخم غیر سرطانی اند که بر روی بافت های نرم داخل دهان ایجاد می‌شوند. آفت های دهان معمولا گرد بوده و رنگ سفید با حاشیه قرمز دارند و می توانند به مدت چند روز دردناک باشند. علت بروز آفت های دهانی به طور دقیق مشخص نیست.
اما برخی عوامل محرک از جمله استرس، جراحت جزئی در داخل دهان، حساسیت به برخی مواد غذایی و کمبود برخی مواد مغذی در بدن، می توانند باعث ایجاد آفت های دهان شوند. زخم های آفت برخلاف تبخال از راه جنسی منتقل نمی شوند. همچنین، آفت های دهانی مسری نیستند اما ممکن است با برخی از بیماری های مسری در ارتباط باشند.
برای مثال، بروز آفت دهان در افراد مبتلا به عفونت حاد HIV شایع تر است. زیرا ویروسHIV بر سیستم ایمنی بدن فرد اثرات منفی دارد. آفت های دهان در بیشتر موارد نیازی به درمان ندارند و معمولا طی یک الی سه هفته به طور خود به خود بهبود می یابند.
با این حال، موارد جدی یا آفت هایی که به مدت طولانی باقی می مانند، باید توسط پزشک بررسی شوند. در صورت ابتلا به آفت های بزرگ، بسیار ناراحت کننده و دردناک و یا آفت هایی که بیش از سه هفته طول می کشد یا با تب بالا همراه است، باید به پزشک مراجعه شود.
بروز آفت های دهانی به طور مکرر، می تواند نشان دهنده ابتلا به مشکلات و بیماری های دیگری نیز باشد. برای مثال، ممکن است نشان دهنده کمبود برخی مواد مغذی در رژیم غذایی و یا ضعف سیستم ایمنی به دلیل ابتلا به یک بیماری باشد.
سخن آخر
اگر دچار زخم های غیر معمول در دهان خود و یا اطراف آن شدید، و یا احتیاج به اطلاعات دقیق تری در مورد تفاوت آفت و زگیل دهانی برای شما پیش آمد، بهتر است به پزشک و یا دندانپزشک خود مراجعه کنید. پزشک می تواند با مشاهده زخم و یا انجام برخی آزمایشات، نوع زخم و علت آن را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند.
اگر از نوع زخم دهان و مسری بودن یا نبودن آن اطلاعی ندارید، باید هنگام تماس نزدیک و یا ارتباط عادی با افراد دیگر احتیاط کنید. همچنین، به خاطر داشته باشید که برخی از بیماری ها می‌توانند باعث ایجاد این زخم ها شوند.
این بیماری ها ممکن است حتی زمانی که زخم ها بروز پیدا نکرده اند، به افراد دیگر منتقل شوند. اگر رابطه جنسی دهانی ایمن باشد، خطر انتقال بیماری های مقاربتی، از جمله HPV کاهش می یابد.
