همانطور که می دانیم، به طور طبیعی قارچ های زیادی روی پوست بدن ما زندگی می کنند. این قارچ ها معمولاً بی خطر هستند؛ اما زمانی که رشد و تکثیر آنها از کنترل خارج شود، ممکن است منجر به عفونت های پوستی شوند. عفونت های قارچی پوست، از مشکلات بسیار رایج می باشند و معمولاً در نواحی مرطوب پوست مثل محل تاشدگی پوست (چین خوردگی) یا بین انگشتان پا رخ می دهند.
قارچ ها غالباً در بالاترین لایه ی پوست زندگی می کنند و شما می توانید با تمیز و خشک نگه داشتن پوست از عفونت قارچی جلوگیری کنید. متخصص قارچ پوستی معمولاً با انجام یک معاینه ی ساده یا برداشتن نمونه ی کوچکی از ناحیه ی آسیب دیده و بررسی آن زیر میکروسکوپ، می تواند عفونت قارچی را تشخیص دهد.
بیشتر عفونت های قارچی با استفاده از کرم ها، ژل ها و لوسیون های دارویی ضد قارچ (که به طور موضعی روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شوند) قابل درمان هستند. این داروها در برخی موارد، می توانند همراه با داروهای خوراکی ضد قارچ و دوز مناسب کورتیکواستروئیدها تجویز شوند.
در ادامه ما به 5 مورد از عفونت های قارچی رایج پوست اشاره می کنیم و برای هر کدام از آنها یک روش درمانی ارائه خواهیم داد.
5 مورد از عفونت های قارچی
1. قارچ پا یا بیماری پای ورزشکار
قارچ پا یا بیماری پای ورزشکار، یک عفونت قارچی بسیار رایج است و معمولاً پوست پا را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم این بیماری شامل نقاط قرمز و پوسته پوسته ای است که باعث خارش، گز گز و احساس گرما بین انگشتان پا می شود. این بیماری مسری است و می تواند از طریق زمین، حوله یا لباس آلوده، به دیگران منتقل شود.
هر کسی می تواند به بیماری پای ورزشکار مبتلا شود؛ اما در صورت خیس نگه داشتن پاها برای مدت زمان طولانی، یا راه رفتن با پای برهنه در محیط های عمومی و خیس مثل حمام عمومی، رختکن یا استخر، شما بیشتر در معرض ابتلا به این عفونت قارچی قرار خواهید داشت.
استفاده از پودرهای ضد قارچ و پوشیدن جوراب نخی نیز، می تواند از بروز عفونت پای ورزشکار پیشگیری کند. به طور کلی عفونت پای ورزشکار با استفاده از داروهای موضعی ضد قارچ متداول داروخانه ای، قابل درمان است.
در موارد شدیدتر، متخصص قارچ پوستی ممکن است کرم های استروئید موضعی با دوز مناسب، داروهای خوراکی ضد قارچ و آنتی بیوتیک های خوراکی را تجویز کند.
2. درماتوفیتوز
درماتوفیتوز (به انگلیسی: Ringworm یا کرم حلقوی) بر خلاف معنی لغوی آن در واقع کرم نیست و نوعی عفونت قارچی پوست محسوب می شود. این عفونت می تواند در هر ناحیه ای از پوست ایجاد شود و ظاهری مثل یک زخم مسطح قرمز و گرد، یا یک ناحیه ی برآمده ی پوسته پوسته شده داشته باشد. گاهی اوقات، این نواحی آسیب دیده دارای یک مرز مشخص قرمز رنگ هستند. در صورتی که ناخن های شما دچار این عفونت شده باشند، ممکن است ظاهر ناخن رنگ پریده و ضخیم به نظر برسد. این نوع از عفونت ها بسیار رایج بوده و نواحی مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.
درماتوفیتوز یک بیماری مسری است و با داشتن تماس مستقیم پوست، به اشتراک گذاشتن وسایل با فرد مبتلا، یا حتی از طریق حیوانات خانگی و خاک منتقل می شود. به طور کلی، این عفونت به کمک کرم های موضعی داروخانه ای مثل لامیسیل، مونیستات درم و لوتریمین قابل درمان است.
برای موارد شدیدتر، پزشک معمولاً از داروهای خوراکی یا موضعی با دوز مناسب و یک استروئید (برای کاهش خارش) استفاده می کند. در مجموع، بهترین راه برای پیشگیری از درماتوفیتوز، عدم استفاده از لوازم شخصی، حوله یا لباس فرد بیمار است. همچنین، همیشه سعی کنید در رختکن و سایر مکان های عمومی مرطوب، از دمپایی یا صندل استفاده کنید.
3. خارش سوارکار (خارش ژوک)
خارش سوارکار (خارش ژوک) یکی از شایع ترین عفونت های قارچی پوست بوده و در اثر قارچ تینیا ایجاد می شود. علائم خارش ژوک، شامل بثورات پوستی خارش دار، قرمز رنگ و حلقه ای شکل در ناحیه ی کشاله ران و پوست مجاور آن است، که در برخی موارد می تواند ظاهری پوسته پوسته داشته باشد. این عفونت قارچی معمولاً در نقاط گرم و مرطوب بدن مثل اندام تناسلی، باسن و کشاله ران ایجاد می شود.
خارش ژوک در ماه های تابستان بیشتر رخ داده و از طریق تماس پوستی مستقیم یا غیر مستقیم (استفاده از لوازم شخصی بیمار) منتقل می شود. درمان این بیماری شامل خشک و تمیز نگه داشتن نواحی آسیب دیده و استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی داروخانه ای می شود. البته، در برخی موارد ممکن است شما به داروهای موضعی تجویز شده توسط پزشک با دوز مناسب، نیاز داشته باشید.
شست و شو و خشک کردن مرتب پوست عفونی شده، استعمال کرم یا پودر ضد قارچ و تعویض روزانه ی لباس ها و لباس زیر، از دیگر مواردی هستند که می توانند به بهبود این بیماری کمک کنند.
4. عفونت مخمری
عفونت های مخمری عفونت هایی غیر مسری هستند که بر اثر مخمری به نام کاندیدا ایجاد می شوند. علائم و نشانه های این عفونت شامل قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست همراه با خارش، برآمدگی های جوش مانند یا احساس سوزش می باشد. این عفونت ممکن است در هر ناحیه از بدن ایجاد شود، اما در اغلب اوقات، نواحی گرم و مرطوب مثل زیر بغل یا بین پاها را تحت تأثیر قرار می دهد. عفونت کاندیدا همچنین می تواند منجر به دیاپر راش (ادرار سوختگی نوزادان) و عفونت های قارچی واژن شود.
درمان عفونت های مخمری با توجه به نوع و محل عفونت، متفاوت است؛ اما در اغلب موارد کرم ها و داروهای مرسوم، معمولاً پاسخدهی مناسبی دارند. برای درمان برخی از انواع شدیدتر عفونت های مخمری، ممکن است نیاز به داروهای خوراکی اضافه نیز داشته باشید.
5. تینیا ورسیکالر
تینیا ورسیکالر که با نام پیتیریازیس ورسیکالر نیز شناخته می شود، یکی از موارد بسیار رایج عفونت های قارچی پوست است که در مناطق شرجی دیده می شود. قارچی که سبب این عفونت می شود، در آب و هوای گرم و مرطوب و روی سطح پوست هایی که تعریق زیادی داشته و چرب هستند رشد می کند.
این عفونت قارچی باعث بروز لکه های بی رنگی در سطح پوست می شود، که در برخی موارد می تواند روشن تر یا تیره تر از پوست اطراف خود باشند. تینیا ورسیکالر ممکن است در هر ناحیه ای از بدن رخ دهد. نواحی آسیب دیده اغلب خارش دار بوده و مرز این نواحی به آرامی شروع به رشد می کند. درمان پیتیریازیس ورسیکالر، شامل داروهای ضد قارچ موضعی، در کنار شوینده های دارویی (برای برخی از بیماران) می شود.
