دو نوع اصلی آکنه عبارتند از: آکنه التهابی و آکنه غیر التهابی. آکنه غیر التهابی به جوش های جزئی مثل جوش های سر سفید و سر سیاه گفته می شود. از سوی دیگر، آکنه التهابی خود را با علائمی مثل قرمزی، تورم و ضایعات دردناکی مثل پاسچول، نودول و کیست نشان می دهد.
آسپرین دارویی است که معمولاً برای تسکین درد و کاهش التهاب تجویز می شود. به همین دلیل برخی از افراد از این دارو به عنوان درمان خانگی آکنه نیز استفاده می کنند. تحقیقات نشان داده است که آسپرین می تواند در درمان برخی از مشکلات پوستی مؤثر باشد. با این حال هیچ تحقیقی به طور مستقیم تأثیر احتمالی مصرف آسپرین روی آکنه را مورد بررسی قرار نداده است.
در این مقاله ما با بررسی تحقیقات فعلی انجام شده، تأثیر آسپرین برای جوش صورت را مورد بررسی قرار داده ایم.
دانش پشت فرضیه «تأثیر آسپرین بر درمان آکنه»
آسپرین دارویی از گروه داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) می باشد. بسیاری از مردم از این دارو برای کاهش درد، التهاب و در برخی موارد برای پایین آوردن تب استفاده می کنند.
در یکی از تحقیقات انجام شده در سال 2015، نقش آسپرین در زمینه ی سلامت پوست مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق گزارش می دهد که مصرف آسپرین خوراکی به کاهش فرآیند التهابی دیده شده در بسیاری از مشکلات پوستی کمک می کند؛ این مشکلات پوستی عبارتند از:
- آفتاب سوختگی
- ویتیلیگو
- سندرم رینود
- بیماری کاوازاکی
- ملانوم بدخیم
البته، در این تحقیق میزان تأثیر مصرف آسپرین برای درمان آکنه مورد ارزیابی قرار نگرفته است. در یک تحقیق قدیمی تر که در سال 2002 انجام شد، تأثیر آسپرین روی حساسیت های پوستی بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مصرف موضعی آسپرین، به کاهش التهاب های پوستی ناشی از حساسیت ها کمک می کند.
البته، این دارو هیچ تأثیری در کاهش خارش مربوط به عکس العمل های آلرژیک از خود نشان نداده است. این یافته های ذکر شده می تواند به منزله ی کاربرد آسپرین در درمان گستره ی وسیعی از مشکلات پوستی باشد. البته، هیچ تحقیقی در زمینه ی اثر بخشی آسپرین برای مشکل آکنه وجود ندارد.
آسپرین کدام نوع از آکنه ها را می تواند درمان کند؟
با توجه به خاصیت ضد التهابی آسپرین، این دارو ممکن است در برابر آکنه های التهابی اثربخش باشد. این نوع آکنه باعث ایجاد نواحی بزرگ، قرمز و عموماً دردناک التهابی می شود؛ مانند پوسچول، ندول یا کیست.
آکنه ی التهابی زمانی شکل می گیرد که تجمع چربی یا لایه های پوستی، باعث محبوس شدن باکتری ها در حفره های پوستی شود. باکتری های به دام افتاده با آزاد سازی یک ماده ی شیمیایی، منجر به تحریک التهابی در پوست می گردند.
احتمال اثربخشی آسپرین در موارد غیر التهابی آکنه مثل جوش های سر سفید و سر سیاه، پایین تر است. این موارد نیز مشابه حالت قبل در اثر مسدود شدگی حفره های پوستی شکل می گیرند. البته، این نوع آکنه عموماً با التهاب یا ورم همراه نمی باشد. لازم به ذکر است که هیچ تحقیقی در رابطه با آسپرین در درمان هیچ یک از انواع آکنه صورت نگرفته است.
آیا مصرف آسپرین برای جوش صورت ایمن است؟
مصرف آسپرین برای همه به یک اندازه ایمن و بی خطر نیست. این گروه ها نباید از آسپرین خوراکی یا گیاهی استفاده کنند:
- افراد دارای حساسیت به دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی
- زنان باردار یا شیرده
- کودکان و افراد در سال های ابتدایی نوجوانی
همچنین مصرف آسپرین برای مبتلایان به بیماری های زیر منع می شود:
- آسم
- آلرژی رینیت که عموماً با نام تب یونجه شناخته می شود
- پولیپ بینی
- بیماری زخم معده
باید خاطر نشان کرد که مصرف آسپرین با یک سری عوارض جانبی همراه می باشد. رایج ترین عارضه ی جانبی مصرف آسپرین، بیماری زخم معده است. سایر عوارض جانبی احتمالی آسپرین عبارت است از:
- ورم زیر پوستی
- التهاب در غشاء مخاطی
- کهیر های پوستی
چگونگی مصرف ایمن آسپرین
بسیاری از سایت های اینترنتی پیشنهاد می دهند تا با خرد کردن قرص آسپرین و ترکیب آن با آب، یک خمیر برای مصرف موضعی درست کنید. شما می توانید با اعمال مستقیم این خمیر روی آکنه، از التهاب ناحیه کم کنید. البته، دوباره تأکیید می کنیم هیچ شواهدی مبنی بر اثربخشی این روش وجود ندارد. طبق گزارش یک تحقیق از سال 2015، مصرف موضعی خمیر آسپرین می تواند از درد حساسیت های پوستی ويروسی کم کند.
البته، در این تحقیق به مبحث اثربخشی مصرف موضعی آسپرین برای درمان التهاب یا آکنه پرداخته نشده است. در هر صورت، افرادی که می خواهند مصرف موضعی خمیر آسپرین را آزمایش کنند، باید پیش از بار اول مصرف با اعمال مقادیر بسیار کم این خمیر روی یک نقطه از پوست، از بی خطر بودن این کار و واکنش های پوستی احتمالی مطمئن شوند.
شما همچنین می توانید با خرد کردن یک قرص آسپرین 375 میلی گرم و ترکیب آن با 5 میلی لیتر وازلین، خمیر آسپرین بسازید. اگر آزمایش اولیه موفقیت آمیز بود، می توانید هر 8 ساعت خمیر آسپرین را روی ناحیه ی مربوطه اعمال کنید.
سایر نکات و روش های مراقبتی جایگزین پوستی
فرد می تواند در مسیر درمان آکنه ی خود قدم بردارد و از تکرار موارد بیشتر در آینده پیشگیری کند. آکادمی پوست ایالات متحده ی آمریکا برای رسیدگی به آکنه در خانه موارد زیر را پیشنهاد می دهد:
- از دست زدن یا ترکاندن آکنه خودداری کنید.
- حداقل روزی دو بار نواحی حساس به آکنه، و بعد از هر بار تعرق شدید پوست خود را بشویید.
- ناحیه ی آکنه با نوک انگشتان به صورت ملایم شست و شو دهید. از موارد زبر مثل حوله یا شوینده های قوی خودداری کنید.
- از شویند ی پوست بدون الکل و ملایم استفاده کنید.
- شست و شوی روزانه ی مو های چرب می تواند به پیشگیری از آکنه کمک کند.
- از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب (تا جای ممکن) یا آفتاب گرفتن بپرهیزید.
دارو های بدون نسخه ی متعددی نیز در قالب پماد، کرم و شوینده در دسترس هستند. این محصولات می توانند حاوی یک یا چند مورد از نمونه های زیر باشند:
- رتینوئیدها
- بنزوئیل پراکسید
- اسید سالیسیلیک
برای موارد جدی تر آکنه، پزشک یا متخصص پوست شما، ممکن است یکی از درمان های زیر را در نظر بگیرد:
- دارو های ضد بارداری برای زنان
- بنزوئیل پراکسید با دوز بالا (تجویزی)
- آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی
- ایزوترتینوئین
خلاصه
آسپرین یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که باعث کاهش درد و ورم می شود. تحقیقات نشان می دهند که مصرف آسپرین می تواند برای گونه های مختلف مشکلات پوستی استفاده شود. البته، تا به امروز هیچ تحقیقی با نتیجه ی اثربخشی آسپرین برای آکنه ارائه نشده است.
در تئوری، به نظر می رشد که آسپرین بتواند در برابر آکنه های التهابی تأثیر گذار باشد. اما از سوی دیگر، احتمال تأثير گذاری آن روی موارد غیر التهابی آکنه مثل جوش های سر سیاه و سر سفید بسیار کمتر است.
مصرف خوراکی یا موضعی آسپرین برای کودکان، سنین ابتدایی نوجوانانی، زنان باردار و شیرده، و افراد حساس به دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی منع می شود. اگر در رابطه با امنیت مصرف این دارو مردد هستید، پیش از شروع به مصرف آسپرین با پزشک خود مشورت کنید.
