پسوریازیس پوست سر یک بیماری خود ایمنی است که باعث ایجاد پلاک های برآمده و رنگ پریده روی پوست سر و پوست های اطراف این ناحیه می شود. این بیماری می تواند با خشکی و خارش همراه باشد. مصرف دارو های تجویزی و داروخانه ای به رفع علائم پسوریازیس کمک می کند.
پسوریازیس پوست سر چیست؟
پسوریازیس پوست سر یک بیماری خود ایمنی (بیماری هایی که توسط سیستم ایمنی برای بدن ایجاد می شوند) مزمن است که منجر به تکثیر و تولید سریع و بیش از اندازه ی سلول های پوستی می شود. از علائم این مشکل می توان به ایجاد تکه های ضخیم بی رنگ پوستی (پلاک) در ناحیه ی پوست سر و نواحی اطراف آن اشاره کرد. این نواحی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خط موی پیشانی
- پیشانی
- پشت گردن
- پوست اطراف گوش
علائم پسوریازیس پوست سر چیست؟
علائم پسوریازیس پوست سر در افراد مختلف، متفاوت است. علائم خفیف پسوریازیس پوست سر می تواند شامل پلاک های کوچک و نازکی باشد که به شوره ی سر شباهت دارند. علائم متوسط تا شدید پسوریازیس پوست سر شامل موارد زیر می شود:
- پلاک های برآمده و تغییر رنگ یافته با سطحی سفید یا نقره ای رنگ از سلول های پوستی مرده.
- وجود این پلاک ها در بیشتر یا تمامی نقاط پوست سر.
- وجود پلاک ها در اطراف گوش ها، پیشانی، خط موی پیشانی یا پشت گردن.
- خشکی
- پوسته
- خارش
- خونریزی
- آزار دهندگی یا درد
پسوریازیس پوست سر چه کسانی را درگیر می کند؟
پسوریازیس می تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد. اما وجود موارد زیر خطر ابتلا به این بیماری را افزايش می دهند:
- مصرف نوشیدنی های الکلی
- استرس و افسردگی
- اضافه وزن و چاقی
- مصرف سیگار و دخانیات
- مصرف نامنظم داروها
- ابتلا به بیماری های خود ایمنی
علت بروز پسوریازیس پوست سر چیست؟
پسوریازیس پوست سر یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد حساس عمل کرده و منجر به بروز التهاب می شود. این موضوع در نهایت باعث رشد بیش از حد و سریع سلول های پوستی خواهد شد.
معمولاً، سلول های پوستی جدید سر هر 28 الی 30 روز رشد می کنند. اما در افراد مبتلا به پسوریازیس پوست سر، سلول های جدید پوستی هر 3 الی 4 روز رشد کرده و خود را به سطح پوست سر بیمار می رسانند. تجمع سلول های پوستی جدید روی سلول های پوستی پیشین منجر به تشکیل پلاک های ضخیم پوستی می گردد.
پسوریازیس پوست سر ممکن است ارثی بوده و در اعضای مختلف خانواده دیده شود؛ اما محرک های این بیماری پوستی پیچیده تر هستند. از جمله این محرک ها می توان به عوامل موروثی و عوامل محیطی مثل آسیب های پوستی، آفتاب سوختگی، عوارض دارو ها، استرس، افسردگی و سایر بیماری های خود ایمنی و التهابی اشاره کرد.
چگونه می توان پسوریازیس پوست سر را تشخیص داد؟
پزشک برای یافتن نشانه های پسوریازیس، پوست سر و نواحی اطراف آن را با دقت معاینه می کند. همچنین، سؤالاتی در رابطه با علائم، سابقه ی خانوادگی بیماری های پوستی سر و تغییرات دارویی یا مراقبت پوست و موی اخیر پیش از شروع التهاب مطرح خواهد کرد.
برای تشخيص پسوریازیس پوست سر از چه آزمایش هایی استفاده می شود؟
پزشک می تواند با انجام آزمایش های مختلف، سایر بیماری هایی که منجر به بروز علائمی مشابه با علائم شما می شوند را از گزینه های تشخیصی خود حذف کند. این بیماری ها شامل اگزما، عفونت های قارچی و شوره ی سر می شوند. آزمایش های تشخیصی شامل موارد زیر است:
- تست آلرژی
- نمونه برداری
- آزمایش خون
آیا در صورت ابتلا به پسوریازیس پوست سر باید از خوردن یا نوشیدن چیزی پرهیز کرد؟
خوردن یا نوشیدن برخی از موارد می تواند باعث تشدید پسوریازیس پوست سر شود. اگر شما به پسوریازیس پوست سر مبتلا هستید، بهتر است غذاها و نوشیدنی های مصرفی خود را ثبت کنید. این کار می تواند به شما و پزشک شما در تشخیص موارد محرک و تشدید کننده ی پسوریازیس کمک کند.
داشتن یک رژیم غذایی ضد التهابی می تواند بسیار مفید باشد. برخی از مواد غذایی دارای خاصیت ضد التهابی در ادامه آمده اند:
- ماهی های چرب مثل ماهی سالمون
- گیاهان سبز و سبزیجات مختلف مثل اسفناج و کاهو
- روغن زيتون
غذا هایی که می توانند موجب تحریک و تشدید مشکل پسوریازیس پوست سر شما شوند عبارتند از:
- نوشیدنی های الکلی
- لبنیات، مثل شیر گاو
- تخم مرغ
- مرکبات مثل انواع لیمو، پرتقال و نارنج
- پروتئین گلوتن (نوعی پروتئین که در بسیاری از غذا ها مثل جو یافت می شود)
- انواع فلفل، سیب زمینی و گوجه
درمان پسوریازیس پوست سر
در رابطه با درمان پسوریازیس پوست سر باید گفت که تاکنون درمانی برای آن کشف نشده است. ممکن است مشکل پسوریازیس پوست سر در مواقعی شدید شده و در مواقع دیگر موقتاً از بین برود. درمان های ارائه شده برای پسوریازیس پوست سر، علائم آزار دهنده ی آن را هدف قرار می دهند.
این درمان ها می توانند شامل درمان با اشعه ی فرابنفش (UV)، دارو هایی در قالب کرم های موضعی (برای اعمال روی ناحیه)، دارو های خوراکی و تزریقی (تزریق به محل بیماری) باشد.
برای درمان پسوریازیس پوست سر از چه درمان ها و دارو هایی استفاده می شود؟
پزشک شما برای درمان موارد خفیف پسوریازیس پوست سر، ممکن است موارد زیر را در قالب کرم، لوسیون یا ژل تجویز کند:
- کورتیکو استروئید ها
- قطران زغال سنگ
- لوسیون یا شامپو اسید سالیسیلیک
- آنترالین
در موارد شدید تر یا گسترده تر پسوریازیس پوست سر، پزشک شما معمولاً روش های زیر را امتحان می کند:
دارو های تزریقی. پزشک شما با استفاده از یک سوزن نازک، دارو را به پوست سر، یک رگ از بازو، یا به طور مستقیم به نواحی پلاک تزریق می کند. دارو های تزریقی درمان پسوریازیس پوست سر شامل مواردی مثل آدالیموماب، اتانرسپت و… می شود.
دارو های خوراکی. دارو های خوراکی پسوریازیس پوست سر قرص ها یا کپسول هایی هستند که باید همراه با آب خورده شوند و شامل اسیترئین، متوترگزات و… می باشند.
نور درمانی یا فوتوتراپی. در روش نور درمانی از نور فرابنفش و مخصوصاً نور فرابنفش B یا UVB لامپ های خاصی برای درمان پسوریازیس پوست سر استفاده می شود. امواج نوری فرابنفش ساطع شده از این لامپ های ویژه و حتی خورشید، می تواند به برطرف شدن بیماری های پوستی متعددی مثل پسوریازیس پوست سر کمک کند.
درمان پسوریازیس پوست سر می تواند دشوار باشد. بدن هر کسی منحصر به فرد است و ممکن است به تمام داروهای مربوطه پاسخگویی مناسبی نداشته باشد. برای یافتن بهترین گزینه ی درمانی، باید با پزشک متخصص پوست و موی خود مشورت کنید.
درمان های خانگی برای پسوریازیس پوست سر چیست؟
در حالی که درمان های خانگی معمولاً بی خطر هستند، اما بهتر است پیش شروع این روش های خانگی، با پزشک خود مشورت کنید. برخی از این درمان ها ممکن است برای برخی از افراد حساسیت زا باشند. در ادامه به چند مورد از این درمان های خانگی برای پسوریازیس پوست سر می پردازیم:
آلوئه ورا:
آلوئه ورا یک ژل درمانی برای انواع زخم محسوب می شود. این گیاه می تواند با آبرسانی به پوست شما، از علائم آزار دهنده ی پسوریازیس پوست سر مثل خشکی، خارش و آزار دهندگی آن بکاهد. ژل آلوئه ورا را روزانه، روزی دو الی سه بار به طور موضعی روی ناحیه ی آسیب دیده اعمال کنید.
جوش شیرین:
دو قاشق چای خوری جوش شیرین را در کمی آب گرم حل کنید تا خمیر جوش شیرین بدست بیاید. این خمیر را به آرامی روی پلاک های پسوریازیس پوست سر خود اعمال کنید و بعد از 10 دقیقه شست و شو نمایید تا علائم آزار دهنده ی این بیماری مثل خارش و آزار دهندگی آن از بین برود. همچنین خاصیت اسکرابی (لایه برداری) پودر جوش شیرین باعث می شود که این پلاک های سلول های مرده ی پوستی از پوست سر شما جدا شود.
روغن نارگیل:
روغن نارگیل باعث افزايش رطوبت و آب رسانی به پوست شما می شود. همچنین، این روغن حاوی مواد ضد التهاب و ضد باکتری می باشد که به کاهش التهابات در پسوریازیس پوست سر شما کمک می کند.
روغن زیتون:
روغن زیتون به افزایش رطوبت و آب رسانی به پوست خشک سر شما کمک می کند. این امر سبب بهبود خارش و علائم آزار دهنده ی پسوریازیس می شود.
سوالات متداول:
تفاوت پسوریازیس و شوره ی پوست سر چیست؟
شوره ی پوست سر یک بیماری پوستی است. این بیماری با خارش پوست سر و پوسته های کوچک و نازک زرد یا سفید رنگ همراه است. علت دقیق این بیماری پوستی مشخص نیست؛ اما عوامل زیر در آن دخیل می باشند:
- یک مخمر با نام مالاسزیا که بیش از حد روی پوست شما رشد می کند.
- افزایش سطح آندروژن
- افزایش سطح لیپید
- عکس العمل های التهابی
از سوی دیگر، پسوریازیس پوست سر یک بیماری خود ایمنی است.
تفاوت اگزما و پسوریازیس پوست سر چیست؟
اگزمای پوست سر و پسوریازیس پوست سر، می توانند بسیار شبیه به هم باشند. هر دوی این بیماری های پوستی، از جمله مشکلات التهابی پوست هستند. علائم پسوریازیس پوست سر شامل پلاک های بزرگ و واضح تر می باشد.
در حالی که اگزمای پوست سر با خارش بیشتری همراه است که حتی پیش از مشخص شدن ناحیه ی آسیب دیدگی پوست، احساس می شود. متخصص پوست و موی شما با معاینه ی پوست سر، قادر به تشخیص پسوریازیس و اگزمای پوست سر خواهد بود.
