چهار شکایت پوستی رایج مرتبط با بیماری کرونا که همه باید مراقب آن باشند تب، سرفه خشک و از دست دادن حس بویایی و چشایی، از شایع ترین علائم بیماری کرونا هستند. دیگر علائمی که اغلب مشاهده می شوند شامل سردرد، درد مفاصل و عضلات، احتقان بینی و خستگی می باشد. همچنین از علائم دیگری که کمتر شایع هستند می توان به انواع راش های پوستی کرونا اشاره کرد.
ظهور این راش ها آهسته تر از چیزی است که گزارش شوند و تا حدودی بعلت گوناگونی این راش ها در بیماران کرونایی، پیدا کردن یک رابطه ی ثابت سخت تر می شود. با این حال، آشنایی با نحوه تأثیر ویروس کرونا روی پوست، اهمیت بسیار زیادی دارد. یک بررسی اخیر نشان داد که در 17% بیماران دارای علائم چندگانه، راش های پوستی کرونا اولین علائمی بودند که ظاهر شدند، در حالیکه در 21% از بیماران، راش های پوستی تنها علامتی بود که وجود داشت.
شناخت تأثیر کووید 19 روی پوست به بیماران اجازه می دهد تا زودتر بیماری خود را تشخیص دهند. این کار به کاهش انتقال بیماری نیز کمک می کند. با در نظر داشتن این موضوع، در ادامه به چهار نوع تغییرات پوستی اصلی و دلایل احتمالی آنها اشاره می شود.
ضایعات شبیه به چلبلین یا سرمازدگی
این ضایعات پوستی، ملتهب، قرمز رنگ و شبیه به تاول هستند که بیشتر انگشتان و کف پاها را درگیر می کنند و به اصلاح انگشتان کووید نامیده می شوند. این ضایعات در یک دوره ی یک تا دو هفته ای، تغییر رنگ می دهند، صاف شده و به طور ناگهانی بدون درمان رفع می شوند. در درجه ی اول، این ضایعات در نوجوانان و افراد جوانی مشاهده می شود که علائم کرونا ندارند یا تنها چند علائم خفیف دارند. این ضایعات، اکثر مشکلات پوستی مربوط به کرونا را تشکیل می دهند.
در دو گزارش بین المللی در مورد انواع مشکلات پوستی مشکوک مرتبط با کرونا، تقریباً 60% بیمارانی با مشکلات پوستی، به ضایعات شبیه به چلبلین دچار بودند. گرچه، با توجه به اینکه این ضایعات در موارد خفیف کرونا رخ می دهند، در این مطالعات بسیاری از بیماران واجد شرایط آزمایش کرونا نبودند و 55% آنها بدون علامت بودند. بنابراین، با اینکه افزایش سریع این ضایعات در طول همه گیری ویروس کرونا نشان می دهد که با کووید 19 مرتبط هستند، این امر به طور مستقیم ثابت نشده است و این احتمال وجود دارد که این ضایعات بر اثر عوامل دیگری به وجود آمده باشند.
همچنین، زمان دقیق ظهور این ضایعات مشخص نیست. در پژوهشی که 26 بیمار مبتلا به تغییرات پوستی مرتبط با کووید 19 را مورد بررسی قرار داد، 73% آنها ضایعاتی شبیه به چلبلین داشتند. هیچ یک از بیماران علائم تنفسی نداشتند و آزمایش کرونای تمام آنها در شروع ظهور ضایعات، منفی بود. دلیل این موضوع شاید این است که این ضایعات مدت زمانی طولانی بعد از ابتلا به کرونا (حدوداً 30 روز) ظاهر شده بودند و دلیل پیدایش این ضایعات هنوز در دست بررسی است.
علت اصلی این ضایعات می تواند اینترفرون های نوع 1 باشد. اینترفرون ها، پروتئین هایی هستند که قابلیت ضدویروسی سیستم ایمنی بدن را تنظیم می کنند. تولید بالای اینترفرون ها می تواند باعث شود که بیماران به سرعت ویروس کرونا را از بدن خود پاکسازی کنند ولی منجر به آسیب رگهای خونی و افزایش التهاب بدن می شود. این موضوع می تواند ارتباط میان کرونای خفیف، آزمایشات منفی و آسیب های پوستی را نشان دهد. نظریه دیگری که وجود دارد، مربوط به ACE2 می باشد.
ACE2 مولکولی است که ویروس کرونا، از آن برای ورود به سلولها استفاده می کند. این مولکول در بسیاری از انواع سلولها از جمله سلولهای غدد تعریق در کف دست و کف پا موجود می باشد. بنابراین این نواحی به طور ویژه ای در برابر آسیب ویروس کرونا آسیب پذیر می شوند یا ممکن است آسیب ایجاد شده در رگهای خونی بر اثر واکنش سیستم ایمنی بدن یا ویروس، منجر به مرگ سلولی و تشکیل لخته های خونی در انگشتان پا شود.
راش های ماکولوپاپولر
راش های ماکولوپاپولر، نواحی صاف و برجسته ای هستند که تغییر رنگ پیدا کرده اند. پژوهشی بر روی 375 بیمار در اسپانیا نشان داد که 47% بیمارانی که دچار تغییرات پوستی مرتبط با کرونا شده بودند، به این نوع راش ها مبتلا بودند. این راش های پوستی در کرونای شدیدتر رخ می دهند و بیشتر در بدن بیماران میانسال یا مسن یافت می شوند.
عمر این راش های پوستی کرونا معمولاً 7 تا 18 روز می باشد و 36-20 روز بعد از ابتلا به ویروس ظاهر می شوند. علت احتمالی ظهور این راش ها، فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن می باشد. در برخی از بیماران، فاز التهاب شدید 7 تا 10 روز بعد از عفونت رخ می دهد که منجر به آسیب بافت ها، احتمالاً بیماری شدیدتر و در نهایت مرگ می شود.
کهیر
به نواحی برجسته ای از پوست که خارش داشته باشند، کهیر گفته می شود. در پژوهشی که بر روی 4 بیمارستان چین و ایتالیا انجام شد، 26% بیماران کرونا که از تغییرات پوستی شکایت داشتند، دچار کهیر شده بودند. کهیرها معمولاً همزمان یا قبل از علائم دیگر رخ می دهند و برای تشخیص می توانند مفید باشند. این راش های پوستی در میان بیماران میانسال شایع تر هستند و مربوط به موارد شدیدتر بیماری می شوند.
عفونت های ویروسی، محرک شناخته شده ای برای ظهور کهیر هستند، زیرا این عفونت ها موجب شکسته شدن سلولها و آزادسازی هیستامین از طریق واکنش های سیستم ایمنی بدن می شوند. با این حال باید بدانید که کهیر می تواند از عوارض جانبی بسیاری از داروهای کرونا مانند کورتیکواستروئید و رمدسیویر باشد.
ضایعات وزیکولار
این ضایعات کیسه های پر از مایع شفافی هستند که در زیر پوست وجود دارند و شبیه به ضایعات آبله مرغان هستند. ضایعات وزیکولار در مقایسه با ضایعات دیگر، کمتر شایع هستند: در پژوهشی که قبلاً به آن اشاره شد، در میان بیمارانی که دچار تغییرات پوستی مرتبط با کرونا شده بودند، تنها 9% بیماران به این ضایعات مبتلا شده بودند. با این حال، تصور می شود ضایعات وزیکولار نسبت به موارد دیگر، مشخصه ی خاصتری از بیماری کرونا هستند و به تشخیص بهتر کمک می کنند.
این ضایعات معمولاً حدود 14 روز پس از ابتلا به کرونای خفیف، ظاهر می شوند. تصور می شود ضایعات وزیکولار ناشی از التهاب طولانی مدت هستند و آنتی بادی هایی که به پوست حمله می کنند و به لایه های آن آسیب می رسانند، موجب تشکیل این کیسه های پر از مایع می شوند.
