در این مقاله، توضیحات کاملی را در رابطه با بیماری تریکوموناس واژینالیس برای شما بیان خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
تریکوموناس واژینالیس چیست؟
تریکومونیازیس یک عفونت شایع جنسی است که توسط انگل ایجاد می شود. در خانم ها، تریکومونیازیس می تواند باعث ترشحات بدبو از واژن، خارش دستگاه تناسلی و درد حین ادرار شود. مردانی که دچار تریکومونیازیس می شوند، به طور معمول هیچ علامتی ندارند. زنان بارداری که دچار تریکومونیازیس می شوند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس باشند.
برای جلوگیری از عفونت مجدد با ارگانیسم، که باعث تریکومونیازیس می شود، باید هر دو شریک جنسی درمان شوند. متداول ترین روش درمان تریکومونیازیس، شامل مصرف یک دوز قوی از مترونیدازول یا تینیدازول می باشد. با استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، می توانید خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.
علائم بیماری مقاربتی تریکومونیازیس
بسیاری از زنان و مردان مبتلا به تریکومونیازیس، حداقل در ابتدا، هیچ علامتی ندارند. علائم و نشانه های تریکومونیازیس برای زنان عبارتند از:
- ترشحات غالباً بد بوی واژن - که ممکن است سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد
- قرمزی، سوزش و خارش دستگاه تناسلی
- درد حین ادرار یا مقاربت جنسی
تریکومونیازیس به ندرت در مردان علائمت ایجاد می کند. اگرچه علائم و نشانه هایی که ممکن است در مردان ایجاد شود، شامل موارد زیر می باشد:
- تحریک در داخل آلت تناسلی مردانه
- سوزش حین ادرار یا پس از انزال
- ترشح از آلت تناسلی مردانه
عکس عفونت تریکومونایی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت تجربه ی ترشحات بدبو از واژن یا احساس درد حین ادرار یا مقاربت جنسی، به پزشک مراجعه کنید.
علل تریکومونیازیس
تریکومونیازیس در اثر یک تک یاخته ی تک سلولی، که نوعی انگل کوچک می باشد، ایجاد می شود. این ارگانیسم از راه جنسی انتقال پیدا می کند. دوره انکوباسیون، بین قرار گرفتن در معرض این ارگانیسم و عفونت ناشناخته است، اما از چهار تا 28 روز متفاوت می باشد.
آیا تریکومونیازیس خطرناک است؟
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
- شرکای جنسی متعدد
- سابقه سایر عفونت های مقاربتی
- سابقه ابتلا به تریکومونیازیس
- رابطه جنسی بدون کاندوم
عوارض تریکومونیازیس
زنان بارداری که دچار تریکومونیازیس می شوند ممکن است عوارض زیر را تجربه کنند:
- زایمان زودرس
- وزن کم نوزاد هنگام تولد
- انتقال عفونت به نوزاد هنگام عبور از کانال زایمان
اگر تریکومونیازیس را درمان نکنید، می تواند منجر به مشکلات دیگری شود. تریکومونیازیس می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی را افزایش دهد. اگر HIV داشته باشید، تریکومونیازیس ممکن است باعث انتقال آن شود. به این دلیل، پزشکان پیشنهاد می کنند که زنان مبتلا به HIV، حداقل سالی یک بار از نظر تریکومونیازیس، تست انجام دهند.
اگر باردار هستید، تریکومونیازیس ممکن است باعث زایمان زودتر از حد انتظار شود. کودک شما ممکن است هنگام تولد وزن بسیار کمی داشته باشد که می تواند احتمال مشکلات رشد را در وی افزایش دهد. در موارد نادری، ممکن است کودک شما هنگام عبور از کانال زایمان، به این عفونت مبتلا شود. در حین بارداری می توانید تحت درمان تریکومونیازیس قرار بگیرید. بنابراین با پزشک خود در مورد بهترین گزینه های درمانی مشورت کنید.
پیشگیری از تریکومونیازیس
همانند سایر عفونت های مقاربتی، تنها راه پیشگیری از تریکومونیازیس، پرهیز از رابطه جنسی می باشد. برای کاهش خطر، در هر بار رابطه جنسی، از کاندوم استفاده کنید. تنها راهی که می توانید به طور کامل از تریکومونیازیس پیشگیری کنید، نداشت رابطه جنسی از طریق واژن می باشد. برای کاهش احتمال ابتلا به آن می توانید اقدامات دیگری را نیز انجام دهید که عبارتند از:
✔️ همیشه از کاندوم لاتکس استفاده کنید زیرا تریکومونیازیس فقط از طریق تماس جنسی منتقل می شود.
✔️ از دوش واژینال خودداری کنید. واژن، تعادل طبیعی از باکتری ها برای سلامت دارد. هنگام دوش واژینال، برخی از آن باکتری های مفید را از بین می برید که این کار می توانند احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش دهد.
✔️ تنها با یک شریک جنسی که از نظر بیماری های مقاربتی ایمن است، ارتباط برقرار کنید. در کل تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
✔️ در مورد سابقه جنسی و احتمال بالقوه عفونت، با شرکای خود صریح صحبت کنید. این امر می تواند به شما کمک کند بهترین انتخاب را برای خود انجام دهید.
درمان تریکومونیازیس
آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول و تینیدازول، برای درمان این عفونت استفاده می شوند. ممکن است پزشک برای شما یک دوز زیاد، یا چند دوز کمتر را تجویز کند. تمام داروها را حتی با داشتن احساس بهتر مصرف کنید. انگل در اثر درمان از بین می رود، اما امکان ابتلای مجدد به آن وجود دارد. حدود 20٪ از افراد، در طی 3 ماه پس از درمان، مجددا دچار تریکومونیازیس می شوند.
شریک جنسی شما حتی اگر علامتی نداشته باشد باید آزمایش بدهد زیرا نداشتن علامت به معنی عدم ابتلا نمی باشد. بهتر است 7 تا 10 روز پس از درمان، رابطه جنسی نداشته باشید. ممکن است پزشک قبل از انجام رابطه جنسی، مجدداً از شما آزمایش درخواست کند. در 24 ساعت اول پس از مصرف مترونیدازول یا 72 ساعت اول پس از مصرف تینیدازول، از مصرف الکل خودداری کنید زیرا می تواند باعث حالت تهوع و استفراغ شدید شود.
تریکومونیازیس در دوران بارداری
تریکومونیازیس می تواند عوارض منحصر به فردی را در افراد باردار ایجاد کند. احتمال زایمان زودرس یا وزن کم نوزاد هنگام تولد، با این عفونت بسیار شایع است. در موارد نادر، کودک هنگام عبور از کانال زایمان، می تواند به تریکومونیازیس مبتلا شود. مصرف داروهای مترونیدازول و تینیدازول در دوران بارداری بی خطر است و هیچ عوارض جانبی ندارد.
اگر باردار هستید و مشکوک به ابتلا به تریکومونیازیس یا هر بیماری مقاربتی دیگری می باشید، در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید تا از بروز عوارض برای شما و فرزندتان جلوگیری کند.
نتیجه گیری
✔️ تریکومونیازیس بدون درمان، می تواند ادامه داشته باشد. پس اگر درمان شود، معمولاً طی یک هفته بهبود می یابد.
✔️ اگر شریک جنسی شما درمان نشده یا شریک جدیدی داشته باشید، ممکن است مجدد به تریکومونیازیس مبتلا شوید.
✔️ با اطمینان از درمان تمام شرکای جنسی خود، شانس ابتلای مجدد به تریکومونیازیس را کاهش دهید. سپس 1 هفته پس از مصرف دارو، برای رابطه مجدد جنسی صبر کنید.
✔️ علائم شما باید پس از یک هفته برطرف شوند. اگر علائم شما برطرف نشدند، با پزشک خود در مورد آزمایش مجدد مشورت کنید.
✔️ ممکن است شما و شریکتان نیاز به درمان مجدد داشته باشید. مواردی وجود دارد که تریکومونیازیس به داروهای خاص مقاوم می باشد.
علائم تریکوموناس واژینیتیس
در بعضی مواقع، زنان مبتلا به تریکوموناس واژینیتیس، ترشحات واژن زرد یا سبز رنگ دارند، که ممکن است کف دار باشند یا مقدار آن زیاد باشد و یا گاهی بوی ماهی بدهند. در این مواقع ناحیه تناسلی ممکن است احساس خارش داشته باشد و واژن قرمز و حساس شود که گاهی اوقات نتیجه آن، نزدیکی جنسی دردناک است.
در صورتی که مثانه دچار عفونت شده باشد، احتمال دارد ادرار نیز با درد همراه شود. عفونت می تواند باعث بیماری التهاب لگن شود که در زنان باردار، منجر به زایمان زودتر از موعد می شود.
درمان تریکوموناس واژینیتیس
مترونیدازول یا تینیدازول:
در صورتی که شرکای جنسی به طور همزمان درمان می شوند، برای حدود 95% زنان مبتلا به تریکوموناس واژینیتیس یک دوز مترونیدازول یا تینیدازول (آنتی بیوتیک خوراکی) تجویز می شود. افراد حداقل 72 ساعت پس از مصرف مترونیدازول یا تینیدازول، نباید الکل مصرف کنند.
نوشیدن الکل به هنگام مصرف دارو می تواند موجب تهوع، استفراغ، گرفتگی عضلات، گُر گرفتگی و سر درد شود. تا زمانی که عفونت به طور کامل رفع شود، به هنگام رابطه ی جنسی داخلی، باید از کاندوم استفاده کرد تا از انتقال عفونت جلوگیری شود.
دکتر عباس انتظاری متخصص زگیل
