HPV نام اختصاری پاپیلوما، ویروس انسانی می باشد. HPV ها گروه بزرگی از ویروس های مرتبط هستند که به هر یک از انواع آنها یک شماره اختصاص داده می شود. اکثر انواع HPV موجب بروز زگیل ها روی پوست بازوها، قفسه سینه، دست ها و یا پاها می شوند. دیگر انواع HPV عمدتاً روی غشاهای مخاطی بدن یافت می شوند.
غشاهای مخاطی، سطوح مرطوبی هستند که نقاط باز بدن مانند واژن، مقعد یا دهان را پوشش می دهند. انواع HPV یافت شده در غشاهای مخاطی، گاهاً HPV تناسلی نامیده می شوند. HPV ها به طور کلی روی پوست زندگی نمی کنند و شبیه به ایدز یا تبخال تناسلی نیستند. در ادامه، سرطان زگیل تناسلی در زنان را توضیح خواهیم داد.
آیا HPV موجب سرطان زگیل تناسلی در زنان می شود؟
HPV ها به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:
انواع HPV کم خطر
برخی از انواع HPV می توانند موجب بروز زگیل (پاپیلوما) در اطراف و یا روی فرج، دهانه رحم، واژن و مقعد زنان شوند. از آنجا که این انواع HPV به ندرت موجب سرطان می شوند، به آنها ویروس های “کم خطر” گفته می شود.
انواع HPV پرخطر
دیگر انواع HPV “پرخطر” نامیده می شوند، زیرا می توانند منجر به سرطان شوند. پزشکان در مورد تمام تغییرات سلولی و علائم پیش سرطانی مربوط به این انواع HPV ابراز نگرانی می کنند، زیرا این HPV ها ممکن است به مرور زمان تبدیل به سرطان شوند. انواع شایع HPV “پرخطر” ، شامل HPV نوع 16 و 18 می شوند.
در HPV عفونت بسیار شایع است به همین دلیل در اکثر افراد، بدن می تواند به تنهایی عفونت را پاکسازی کند، اما گاهی اوقات، عفونت خود به خود از بین نمی رود. عفونت مزمن یا طولانی مدت به ویژه عفونتی که ناشی از انواع HPV پرخطر می باشد، به مرور زمان می تواند موجب سرطان شود.
افراد چگونه به HPV مبتلا می شوند؟
HPV با تماس پوستی مستقیم مانند فعالیت جنسی، از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است. اصلی ترین راه انتقال HPV از طریق فعالیت جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی می باشد. حتی زمانی که فرد هیچ علائم یا نشانه ی قابل مشاهده ای نداشته باشد، HPV می تواند منتقل شود.
این ویروس از طریق تماس با اندام تناسلی و بدون نزدیکی نیز قابل انتقال است، گرچه، این مورد نادر است. عفونت HPV بسیار شایع است. اکثر زنانی که در زندگی خود تجربه رابطه ی جنسی دارند، حداقل یک بار در زندگی خود به HPV تناسلی مبتلا می شوند.
هر کسی که در گذشته رابطه ی جنسی داشته، می تواند به HPV مبتلا شود، حتی اگر فقط با یک نفر رابطه برقرار کرده باشد، اما احتمال بروز عفونت در افرادی که چند شریک جنسی داشته اند، بیشتر است. حتی اگر فرد فعالیت جنسی را تا ازدواج به تعویق بیندازد و فقط یک شریک جنسی داشته باشد، اگر شریک جنسی او در معرض HPV باشد، هنوز هم ممکن است به عفونت HPV مبتلا شود.
احتمال ابتلا به HPV از طریق راههای زیر وجود ندارد:
- صندلی های توالت
- بغل کردن یا دست دادن
- استخرشنا یا جکوزی
- به اشتراک گذاشتن غذا یا ظروف
- رعایت نکردن بهداشت
از طریق زیر ممکن است به HPV مبتلا شوید:
- حتی اگر سالها از فعالیت جنسی شما گذشته باشد.
- حتی اگر هیچ علامت یا نشانه ای نداشته باشید.
سرطان های مرتبط با عفونت HPV در زنان
سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطان مرتبط با HPV در زنان می باشد. تقریباً تمام سرطان های دهانه رحم بر اثر ویروس HPV می باشند. سرطان دهانه رحم با آزمایشات غربالگری روتین در مراحل اولیه، قابل شناسایی و حتی پیشگیری است.
آزمایش پاپ اسمیر، تغییرات سلولهای دهانه ی رحم ناشی از عفونت HPV را بررسی می کند. سرطان دهانه رحم با واکسن و آزمایشات غربالگری منظم قابل پیشگیری است. بیش از نیمی از زنانی که به سرطان دهانه رحم مبتلا می شوند، در گذشته هرگز آزمایشات غربالگری انجام نداده اند.
سرطان فرج
HPV ها همچنین می توانند موجب سرطان فرج شوند که بخش خارجی اندام تناسلی زنان می باشد. این سرطان نسبت به سرطان رحم کمتر شایع است. به جز معاینات فیزیکی روتین، هیچ آزمایش غربالگری استانداردی برای تشخیص این نوع سرطان وجود ندارد.
سرطان واژن
اکثر سرطان های واژن حاوی HPV هستند. بسیاری از پیش سرطان های واژینال نیز حاوی HPV هستند و این تغییرات ممکن است سالها قبل از تبدیل شدن به سرطان وجود داشته باشند.
این علائم پیش سرطانی گاهی اوقات با آزمایش پاپ اسمیر قابل شناسایی هستند. اگر علامت پیش سرطانی تشخیص داده شود، قابل درمان است و قبل از شروع سرطان می توان آن را متوقف کرد.
سرطان مقعد
HPV می تواند موجب سرطان مقعد هم در مردان و هم در زنان شود. این نوع سرطان در افراد مبتلا به ایدز شایع تر است. آزمایشات غربالگری برای سرطان مقعد برای تمام افراد توصیه نمی شوند. هنوز هم برخی از متخصصان، آزمایش سیتولوژی را برای تمام افرادی که در معرض سرطان مقعد هستند توصیه می کنند.
این افراد شامل زنانی می شوند که سرطان دهانه رحم یا فرج دارند و یا افرادی که تست ایدز آنها مثبت بوده و یا پیوند عضو داشته اند.
سرطان دهان و گلو
HPV در برخی از سرطان های گلو و دهان یافت می شود. اکثر سرطان های یافت شده در پشت گلو از جمله پایه زبان و لوزه ها به HPV مربوط می شوند. هیچ آزمایش غربالگری استانداردی برای شناسایی زودهنگام این سرطان ها وجود ندارد. گرچه، این سرطان را می توان با معاینات روتین توسط دندانپزشک یا پزشک یا با روش های خود آزمایی در مراحل اولیه شناسایی کرد.
آیا عفونت HPV قابل شناسایی است؟
هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از ابتلا به تمام انواع HPV وجود ندارد. اما با انجام اقداماتی می توان احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش داد. همچنین واکسن هایی وجود دارد که برای محفاظت جوانان در برابر HPV می توان از آنها استفاده کرد. HPV از فردی به فرد دیگر با تماس نقطه ی آلوده بدن منتقل می شود. با این که HPV از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی قابل انتقال است، اما تماس جنسی تنها راه انتقال عفونت نیست.
ممکن است راههای دیگری برای ابتلا به HPV وجود داشته باشد که هنوز مشخص نیستند. HPV ممکن است بدون علائم سالها در بدن وجود داشته باشد. این بیماری همیشه موجب بروز زگیل یا علائم دیگری نمی شود. برخی از افراد ممکن است در بدن خود این ویروس را داشته باشند و بدون آگاهی از این مسئله، آن را به دیگران انتقال دهند.
پیشگیری از عفونت HPV
با اجرای دستورالعمل هایی می توان از عفونت HPV جلوگیری کرد.
استفاده از کاندوم
کاندوم ها، در برابر HPV محافظت ایجاد می کنند، اما به طور کامل از ابتلا به آن پیشگیری نمی کنند. در هر بار رابطه ی جنسی باید از کاندوم به طور صحیح استفاده کرد. حتی در این صورت کاندوم ها نمی توانند به طور کامل محافظت ایجاد کنند، زیرا تمام نقاط بدن که مستعد ابتلا به HPV هستند مانند پوست ناحیه تناسلی یا مقعد پوشانده نمی شوند.
کاندوم ها در مقابل HPV تا حدودی محافظت ایجاد می کنند و همچنین می توانند به پیشگیری از برخی از عفونتهای مقاربتی دیگر کمک کنند. در هر بار رابطه ی جنسی باید از کاندوم جدید استفاده کرد. قبل از تماس جنسی مقعدی، واژینال یا دهانی باید کاندوم پوشید و تا تمام شدن رابطه ی جنسی آن را نگه داشت.
محدود کردن تعداد شرکای جنسی
اگر شما از نظر جنسی فعال هستید، تعداد شرکای جنسی خود را باید محدود کنید و از رابطه ی جنسی با افرادی که شرکای جنسی دیگری دارند خودداری کنید. این کار می تواند احتمال ابتلا به HPV تناسلی را کاهش دهد. اما لازم به ذکر است که HPV بسیار شایع است، بنابراین رابطه ی جنسی با حتی یک نفر نیز می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به آن قرار دهد.
واکسن های HPV
واکسن های HPV می توانند از ابتلا به انواع خاصی از HPV از جمله موارد مرتبط با سرطان های HPV و نیز زگیل های تناسلی و مقعدی جلوگیری کنند. واکسن ها برای استفاده هم مردان و هم زنان تأیید شده اند. از این واکسن ها فقط برای پیشگیری از HPV استفاده می شود و نمی توانند به درمان عفونت موجود کمکی کنند.
- واکسن های HPV برای اثربخشی بیشتر باید بین سنین 9 و 12 سالگی تزریق شوند.
- نوجوانان و جوانان بین 13 تا 26 سالی که واکسن نزده اند یا افرادی که تمام دوزهای واکسن خود را دریافت نکرده اند، باید هرچه سریعتر اقدام کنند. واکسیناسیون جوانان مانند واکسیناسیون کودکان و نوجوانان نمی تواند از بسیاری از سرطان ها پیشگیری کند.
- واکسیناسیون HPV برای افراد بزرگتر از 26 سال توصیه نمی شود.
آزمایش HPV به چه صورت است؟
آزمایشات HPV موجود در بازار تنها برای تشخیص عفونت HPV در افراد دارای دهانه رحم تأیید شده اند. از این آزمایشات می توان به تنهایی یا به عنوان بخشی از آزمایش دوگانه (پاپ اسمیر و HPV) برای تشخیص احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم استفاده کرد.
- هیچ آزمایش HPV تأیید شده ای برای تشخیص HPV در فرج، مقعد، دهان یا گلو وجود ندارد.
- هیچ آزمایشی برای زنان برای بررسی وضعیت کلی HPV وجود ندارد.
- برای غربالگری سرطان رحم، افراد 25 تا 65 سال باید هر 5 سال یکبار آزمایش HPVاولیه انجام دهند. در برخی از کشورها ممکن است این آزمایش ها به صورت روتین انجام نشوند، اما انجام تست دو گانه هر 5 سال یا تست پاپ اسمیر هر سه سال یکبار نیز جایگزین خوبی هستند.
درمان سرطان زگیل تناسلی در زنان
هیچ درمانی برای خود ویروس وجود ندارد، اما درمان هایی برای تغییرات سلولی ناشی از HPV در بدن وجود دارد. در صورتی که سرطان زود تشخیص داده شود، درمان آن آسانتر است.
برخی از آزمایشات غربالگری سرطان زگیل تناسلی در زنان می توانند تغییرات سلولی اولیه ناشی از ویروس HPV را شناسایی کنند و گاهی این تغییرات پیش از سرطانی شدن قابل درمان هستند.
